Rozmowy Inaczej CZ. I

,,Kiedy w końcu będziesz mieć dzieci?”

Zachęcamy do poznawania razem z nami innej jakości komunikacji, której celem jest wzajemne zrozumienie, na poziomie uczuć i potrzeb (teksty opisane w nawiasach, są naszym komentarzem do dialogu, jaki odbywa się między bohaterami – można je potraktować jako wewnętrzny głos empatycznego bohatera, który świadomie wybiera odpowiedzi zamiast reagować nawykowo).

Rozmowa:

MAMA: Kiedy będziesz mieć dzieci?
(trigger – wyzwalacz emocji)

CÓRKA: Mamo, chciałabym zrozumieć, dlaczego jest to dla Ciebie teraz tak ważne. Czy możesz podzielić się swoimi odczuciami co do bycia babcią?
(odczucia z ciała: spięcie łopatek, rozszerzenie oczu, przyspieszone tętno, krew uderzająca do twarzy, przypływ ciepła, spocone dłonie. Uczucia: zaskoczenie, dyskomfort. Intencja: połączenie się, znalezienie porozumienia z mamą. Wybieram aktywne słuchanie, jako forma odpowiedzi na trigger)

MAMA: Trzeba mieć dzieci, pracę, ustatkować się wreszcie.
(kontynuacja myślenia na głos–- brak połączenia z mną)

CÓRKA: Rozumiem, że dla Ciebie stabilność i rodzina to ważne wartości.
(odczucia z ciała: spłycony oddech, uczucia: irytacja, poddenerwowanie, chęć utrzymania kontaktu z intencją. Wybieram, odpuszczenie oceniających myśli i próba odgadnięcia potrzeb zamiast wyrażenia odmiennego zdania)

Czy możesz opowiedzieć więcej o swoich uczuciach i oczekiwaniach względem tego, że będę miała dzieci?
(odczucia z ciała: większa świadomość oddechu, lekkie rozluźnienie w łopatkach. Uczucia: zaciekawienie. Wybieram wykazanie zainteresowania drugą osobą i jej uczuciami)

MAMA: O jezu, oczekiwania zaraz… przecież kobieta spełnia się  jedynie jako matka bo do tego jest stworzona, jak urodzisz to zobaczysz. W normalnym domu taka jest kolej rzeczy, wychowujesz dzieci, one dorastają, potem zakładają rodzinę i wychowują swoje dzieci. Trzeba się wywiązać ze swojego obowiązku.

(w dalszym ciągu myślenie na głos – brak połączenia ze mną)

CÓRKA:
(odczucia z ciała: ciężar w klatce piersiowej, ucisk w gardle Uczucia: ból, smutek, osamotnienie. Potrzeba: zrozumienia, empatii. Wybieram, przypomnienie sobie o intencji oraz myśl o kimś empatycznym, kto da zrozumienie, świadomość, że  nie dostanie tego od mamy. Wybór, by skierować uwagę na myśli przepełnione wdzięcznością, w celu odbudowania kontaktu.)

Dziękuję za wyjaśnienie. Czy możesz opowiedzieć, co dla Ciebie znaczy „wywiązywanie się z obowiązku”? Czy to coś, co przynosi Ci szczęście, czy sposób na zachowanie tradycji?

(odczucia z ciała: większe rozluźnienie, klatka piersiowa już bez ciężaru, przyspieszone bicie serca. Uczucia: ekscytacja. Wybieram, wykazywanie zainteresowania, a także dodanie opcji do wyboru, ułatwiające drugiej osobie wyrażenie siebie)

A może coś zupełnie innego?
(pozostawienie otwartej furtki, żeby nie wpaść w złudzenie swojej nieomylność)

MAMA: No zachowanie norm społecznych przynosi szczęście. Trzeba skończyć szkołę, żeby znaleźć dobrą pracę, trzeba założyć rodzinę, żeby mieć dzieci i zrealizować się jako matka.
(wyrażanie swoich przekonań: ,,trzeba to i to”, ,,powinno się to i tamto”, ,,nie powinno się tego i tego”)

CÓRKA: Dziękuję za podzielenie się Twoimi przekonaniami
(wyrażenie wdzięczności za dzielenie się – potraktowanie tych informacji, jako daru od drugiej osoby, a nie jako informacji o sobie, jednocześnie powstrzymanie się od wyrażania swoich przekonań, które mogą być inne, a być może w tym momencie mogłyby oddalić córkę od intencji połączenia i zrozumienia)

Jakie emocje towarzyszą Ci, kiedy myślisz o mnie, jako mamie?
(intencja: próba nawiązania połączenia z emocjami, komentarz: ludzie nie znają pojęć opisujących emocje lub rzadko z nich korzystają, łatwiej jest wyrazić osąd lub opinię niż powiedzieć co się czuje)

MAMA: Czuję się przez ciebie zwodzona, unikasz tematu…
(wyrażenie uczucia rzekomego: ,,czuję się zwodzona”. Jest to raczej wyrazem myśli: ,,myślę, że jestem zwodzona”, jednak jest w nim już wskazówka odnośnie uczuć i potrzeb)

CÓRKA: Ojej, dzięki, że mówisz, że tak to odbierasz. Próbuję zrozumieć Twoją perspektywę i Twoje emocje. Teraz widzę, że być może czujesz niepokój? Że się martwisz, a tak bardzo chciałabyś wiedzieć, co się ze mną dzieje, czy tak?

MAMA: Tt.. tak..

CÓRKA: Czyli obawiasz się, że mogę żałować niektórych decyzji, tak jak Ty byś żałowała, gdybyś nie miała dzieci?
(próba odgadnięcia uczuć: ,,obawa”, a także próba zrozumienia, skąd one się biorą) 

MAMA: Tak! Właśnie tak. Tak bardzo chciałabym twojego szczęścia.
(nawiązanie nici porozumienia)

CÓRKA: Rozumiem, że pragniesz mojego szczęścia (parafraza.) Wydaje się, że Twoje pragnienie, abym miała dzieci, wynika z chęci zapewnienia mi stabilności i radości, jaką sama doświadczyłaś będąc matką
(próba odgadnięcia uniwersalnych potrzeb: stabilności i radości z życia)

MAMA: No tak. Tylko o to mi chodzi, nic innego mnie nie interesuje…
(wzmocnienie porozumienia – połączenie)

CÓRKA: Dziękuję, Mamo, że podzieliłaś się tym wszystkim ze mną. Bardzo doceniam, że Twoim głównym zamiarem jest dbanie o moje szczęście.
(wyrażenie wdzięczności buduje więź, podkreśla co łączy matkę i córkę)

Czy byłabyś gotowa usłyszeć o moich potrzebach na temat tego, jak sama chcę zadbać o swoje szczęście, nawet jeśli może to wyglądać inaczej niż sobie wyobrażasz?
(konkretna prośba dbająca o potrzeby obu stron)

MAMA: Nie wiem, boję się tego, co usłyszę…
(szczerość i autentyczność, pokazanie ,,miękkiego podbrzusza”)

CÓRKA: Rozumiem Twoje obawy i doceniam, że jesteś gotowa do rozmowy.
(wyrażenie wdzięczności, by podkreślić to co łączy obie kobiety)

Chcę, abyś wiedziała, że możemy w każdej chwili przerwać rozmowę, jeśli poczujesz, że to dla Ciebie za trudne.(zaopiekowanie się emocjami drugiej strony, dające szansę na zaspokojenie potrzeb)

Bardzo mi zależy na zrozumieniu naszych perspektyw. Czy możemy spróbować teraz porozmawiać, wiedząc, że możemy przerwać w każdej chwili?
(nie odpuszczanie swoich potrzeb, aktualizacja prośby po usłyszeniu uczuć i odgadnięciu potrzeb drugiej strony)

MAMA: Ok, spróbujmy, dziękuję.
(połączenie – szansa na wzajemne zrozumienie)

——————————

Uważność na siebie, na swoje myśli, uczucia i potrzeby oraz na to, co dzieje się z drugim człowiekiem, to umiejętność empatii – którą da się rozwijać, jak każdą inną.

By nasza empatia była dojrzała, a emocje innych nie wytrącały nas z równowagi, wystarczy poznać instrukcję i regularnie praktykować – opanować ją do perfekcji. Daje to możliwość odpowiadania na ,,zaczepki” zgodnie ze swoimi wartościami, przekonaniami i potrzebami, a nie reagować nawykowo i potem żałować, tego co się powiedziało. 

Jeżeli chcesz nauczyć się, takiej jakości samoświadomości i empatycznej komunikacji, to zapraszamy na cotygodniowych, bezpłatnych spotkań online Trening Empatii dla posiadaczy dowolnego produktu Empatify. 

Zobacz nasze produkty

,,Pomiędzy bodźcem i reakcją jest przestrzeń: w tej przestrzeni leży wolność i moc wyboru naszej odpowiedzi” Victor Frankl, nauczymy Cię poszerzać tę przestrzeń.